Ξαφνικά το καμάρι σας δε σας δίνει σημασία; Μήπως του μιλάτε και εκείνο έχει κάνει ζωντανή σύνδεση με Ασία; Πόσο τυχαίο είναι άραγε;

Τις περισσότερες φορές που τα παιδιά αντιδρούν με τέτοιο τρόπο, υπάρχουν τρεις εκδοχές: πρώτον, το έχετε ζαλίσει με τα "πρέπει", τα "μη" και τα "κάνε αυτό", και έτσι εκείνο αποφάσισε να μη σας δίνει σημασία πλέον, μήπως και ησυχάσει! Δεύτερον, έχει κάποιο πρόβλημα και το εκφράζει με αυτό τον τρόπο, ή τρίτον, τελευταίο και καθόλου σπάνιο, αποφασίσατε να ασχοληθείτε αρκετά μαζί του, ενώ μέχρι πρόσφατα ήσασταν απασχολημένοι με τη δουλειά σας ή τα άλλα σας παιδιά.

Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, μάλλον θα πρέπει να ηρεμήσετε εσείς και να αφήσετε το παιδί λίγο να ησυχάσει. Μετά, όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό τους ρυθμό. Αν όχι, σκεφτείτε ότι μπορεί και η δική σας περίπτωση να ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, όπου θα πρέπει να αναζητήσετε τι είναι αυτό που έχει αλλάξει τόσο ριζικά τη διάθεση και αντίδραση του παιδιού σας (ξαφνικές μεγάλες αλλαγές για παράδειγμα, όπως η απώλεια ενός κατοικίδιου ή μια μετακόμιση). Αντιθέτως, αν είστε από τους γονείς εκείνους, που ξαφνικά αποφασίσατε να αλλάξετε τακτική και να προσεγγίσετε το παιδί σας περισσότερο, απλά… κάντε υπομονή!

Μέχρι σήμερα εσείς ήσασταν εκείνοι που κρατούσατε αντίστοιχη «απαθή» στάση στις ανάγκες του παιδιού με αυτή που εκφράζει το ίδιο τώρα. Τουλάχιστον έτσι το εκλάμβανε το ίδιο. Για να ανατραπεί αυτό το κλίμα, πρέπει να δείξετε υπερβάλλοντα ζήλο, να προσπαθήσετε να καταλάβετε ποια είναι τα πράγματα εκείνα που το ενθουσιάζουν, ενώ παράλληλα να κερδίσετε το σεβασμό του.

Όλα αυτά δε γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά απαιτούν μεγάλη επιμονή και υπομονή από μέρους σας. Μην τα παρατάτε με την πρώτη δυσκολία. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός της αντίδρασής του… να καταλάβει εάν τελικά αποφασίσατε να ασχοληθείτε μαζί του σοβαρά και όχι μόνο για μια μέρα!

Αν και πρόκειτα για μικρά παιδιά, καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από ό,τι μπορεί να πιστεύει ένας ενήλικας!